Głoski dentalizowane sz-s, ż/rz-z, cz-c,dż-dz” cz. 2

Krzysztoszek G, Piszczek M: Materiał wyrazowo-obrazkowy do utrwalania poprawnej wymowy głosek dentalizowanych.

Niżej zamieszczone teksty przeznaczone są do utrwalania prawidłowej wymowy wyrazów i zdań zawierających głoski opozycyjne. Przeznaczone są one dla dzieci, które już doskonale opanowały umiejętność posługiwania się w mowie ćwiczonej głoski, np. głosek szeregu szumiącego, czyli „sz, rz/ż, cz i dż”. Na tym etapie terapii może pojawić się hiperpoprawność ćwiczonej głoski, tzn. dziecko wtrąca ćwiczoną głoskę np.” sz”, nawet w miejscu prawidłowo występującego „s”. Przykład mowy hiperpoprawnej: zamiast „sok” dziecko mówi „szok”, zamiast „samolot” mówi „szamolot”.

Rozpoczynając z dzieckiem kolejny etap terapii, konieczne jest pokazanie dziecku różnicy nie tylko słuchowej wypowiadanego wyrazu (z przeciąganiem głoski, np.

 sss-ok), ale również pokazać sposób ułożenia ust w czasie realizacji danej głoski („s”- nasze usta się uśmiechają, „sz” - usta układają się w tzw. „ryjek”, dodatkowo należy poćwiczyć to przed lustrem w celu zwiększenia efektu.

Utrwalanie prawidłowej wymowy głosek opozycyjnych „s-sz”

W wyrazach

suszarka

strażak

zajączek

zwierzęta

dzwoneczek

listonosz

brzoskwinia

krzesło

zeszyt

smoczek

słonecznik

skrzypce

czosnek

żelazko

szosa

szewc

kaczeńce

mężczyzna

W wyrażeniach

w teczce

w doniczce

na półeczce

na łączce

w rączce

na deseczce

górzysta wybrzeże nad morzem

czysty zeszyt w teczce

pyszna drożdżówka w rączce

duży latający szybowiec

dzikie zwierzęta w dżungli

gorące żelazko do prasowania

nożyce, wstążka i naparstek

czerwony wóz strażacki

zajączek Kłapouszek pod miedzą

dużo słodyczy w szufladce

rodzeństwo: siostrzyczka i braciszek

różne znaczki na poczcie

W zdaniach

Sylwia kupiła suszarkę.

Szymek zostanie strażakiem.

Obok lasu kica zajączek.

Zenek karmi zwierzęta.

Owieczka miała dzwoneczek.

Czarek spotkał listonosza.

Miłosz zerwał brzoskwinię.

Zbyszek zepsół krzesło.

Błażej schował zeszyt.

Żaneta umyła smoczek.

Mareczek zjadł słonecznik.

Koleżanka gra na skrzypcach.

Czesław pokroił czosnek.

Patrycja prasuje żelazkiem.

Turysta szedł szosą.

Zuzanna poszła do szewca.

Harcerka zobaczyła kaczeńce.

Kobieta spotkała mężczyznę.

Na przystanku przystanął miejski autobus.

Mama suszy włosy suszarką.

Staszek schował czysty zeszyt do teczki.

Listonosz przyniósł Agnieszce list i depeszę.

Uczennica narysowała nauczycielce czerwone serduszko.

Pan Zbyszek rozłożył w kiosku różne czasopisma.

W miesiącu czerwcu zaczynają się wakacje.

Czesław usmażył ziemniaczane placuszki.

Dżdżownice wychodzą z ziemi w czasie dżdżystej pogody.

Babcia dała wnuczce Bożence ciasteczka i inne słodycze.

Kolejnym etapem jest ćwiczenie prawidłowej mowy w opowiadaniach, np. na podstawie historyjek obrazkowych, przeczytanej bajki lub ilustracji w książce. W czasie wspólnych rozmów i zabaw zwracaj uwagę na poprawność wypowiedzi (jeżeli dziecko będzie czuło twoją kontrolę w czasie mówienia, będzie się starało samo poprawiać). Pilnuj, by twoje poprawianie nie trwało przez cały czas. Jest to frustrujące dla dziecka i może wpłynąć negatywnie na poczucie jego wartości. Ustalcie np. że mama lub tata będą poprawiać je tylko w czasie wspólnej zabawy, albo w czasie spaceru. Postarajcie się wybrać tylko jedną osobę do poprawiania mowy, np. poprawia tylko mama (sami nie lubimy krytyki, więc pomyśl o tym jak byś się czuł stale poprawiany przez wszystkich?)

PowodzeniaJ